Ewa Kozik

Ewa lubi pracować z teraźniejszością i potencjalnością, uczyć się od innych i dzielić własnym doświadczeniem. Zawsze działa na przecięciu kilku profesji, pomaga wyjść poza schemat i poszerzać perspektywy. Posiada dyplom animatorki kultury Uniwersytetu Warszawskiego, w roku akademickim 2022 rozpoczyna Podyplomowe Studia Trenerów Grupowych w ramach Laboratorium Psychoedukacji i SWPS.

Współkuratorka projektu „Smashing Wor(l)ds: Cultural Practices for re/Imagining & un/Learning Vocabularies” realizowanego w ramach Programu Unijnego Creative Europe, w czasie którego wspomaga m.in. powstawanie nowych prac artystycznych oraz prowadzi rezydencje twórcze. W przeszłości była koordynatorką produkcji oraz wsparciem merytorycznym Biennale Warszawa 2022. Tworzyła Punkt recepcyjny dla osób uchodźczych uciekających przed wojną w Ukrainie. Produkowała wystawy i projekty artystyczne m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski i Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie. Kuratorka wystaw: „Kornelia Dzikowska. Próba sił” (2020), „Matki oryginałów” (2018), „Half-truth | Półprawda. Prace współczesnych artystów i artystek z Europy Środkowo- Wschodniej” (2017), „Dorota Buczkowska. Uzdrowisko” (2016). Absolwentka filozofii na Trinity College Dublin oraz kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła studia podyplomowe z historii sztuki na Collegium Civitas oraz uczestniczyła w programie Erasmus+ „Społecznie włączająca edukacja ekologiczna na rzecz zrównoważonego rozwoju kultury i sztuki” w Brukseli (Belgia) i Londynie (Wielka Brytania).  

Uzależniona od podróży po świecie, zmian i książek. Feministka.